Ninguén imaxinaría que a señora Avis Lardner fose capaz de cometer un asasinato. Viúva do gran mártir astronauta, era filántropa, coleccionista de arte, magnífica anfitrioa e -todos conviñan niso- un xenio artístico. Pero ante todo era o ser humano máis tenro e xentil que un podía imaxinar.
O seu esposo William J. Lardner pereceu, como todos sabemos, polos efectos da radiación dunha explosión solar, despois de quedarse no espazo para que unha nave de pasaxeiros puidese chegar á Estación Espacial 5.
A señora Lardner recibiu unha xenerosa pensión por iso e investiuna con prudencia e bo tino. Na súa madurez amasara unha gran fortuna. A súa casa era unha exposición, un auténtico museo que contiña unha pequena, pero moi selecta colección de bellísimas xemas.
Obtivera reliquias procedentes de diversas culturas, toda clase de obxectos enxoiados que pertenceron á aristocracia desas culturas. Posuía un dos primeiros reloxos de pulseira manufacturados en Estados Unidos, unha daga enxoiada de Cambodia, un par de lentes de Italia, e un longo etcétera case interminable.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.