31 de decembro de 2020

Aforismos de Leonardo

437.- De modo, pois, que a pintura de cobre é susceptible, polos seus métodos, de agregados ou reducións, como a escultura en bronce, a cal admite igualmente uns e outras no modelo de cera provisorio. Se esta escultura de bronce é eterna, a pintura de cobre ou de vidro é eternísima; se o bronce queda negro e feo, a pintura móstrase chea de diversos e lindas cores de infinita variedade. E se quixeses soamente referirche, como antes, á pintura sobre madeira, eu daría nestes termos a miña sentenza: -Así como a pintura é máis bela e de máis fantasía e máis copiosa, a escultura é máis durable; pero ningunha outra cousa ten ao seu favor. 

30 de decembro de 2020

Estesícoro

Tisias, máis coñecido como Estesícoro ("mestre do coro", pola súa habilidade para dirixir os cantos corais), foi un poeta grego nado en Hímera (Sicilia) cara ao 630 e falecido cara ao 550 a. C. Era un dos estimados e respectados nove poetas líricos polos académicos da entón helénica Alexandría.

E van e sen razón chorar os mortos,
E calquera amizade a morte acaba.

28 de decembro de 2020

25 de decembro de 2020

Cantiga de nadal

Case tódolos pastores
que camiñan pró portal
levaban tódolos froitos
no cesto ou no delantal

24 de decembro de 2020

Aforismos de Leonardo

436.- O que ten ao seu favor é a súa resistencia ao tempo; aínda que a pintura ten análoga resistencia cando lla executa sobre unha lámina grosa de cobre, recuberta de esmalte branco, empregando cores, tamén de esmalte, e expondo todo ao lume. Esta pintura ao esmalte avantaxa á escultura en duración. Poderase argüir que un erro na escultura non é fácil de remediar: triste argumento para probar que o irremediable de toda neglixencia dá maior dignidade á obra. Xa vos contestarei que o enxeño do mestre que tales erros comete é máis difícil de reparar que a obra malograda por el. Ben sabemos que o escultor entendido e práctico non caerá nestes erros, senón que, mediante a aplicación de regras apropiadas, irá extraendo material aos poucos até levar a bo termo o seu traballo. Ademais, se o escultor recorre á arxila ou á cera, poderá agregar ou quitar, e, concluído o modelo, baleiralo en bronce: última operación, e a máis permanente, da escultura; xa que a obra de bronce non está exposta a arruinarse, como a de mármore. 

23 de decembro de 2020

Jacques Anatole FRANCE

Non é coa filosofía co que se manteñen os ministerios. 

Jacques Anatole FRANCE

17 de decembro de 2020

Aforismos de Leonardo

435.- Posto que non atendo menos á escultura que á pintura, e alcanzo nunha e outra o mesmo grao, creo poder eludir toda grave acusación pronunciándome sobre a facultade de inventiva, a dificultade de execución e a perfección que revela cada unha delas. En primeiro lugar a escultura está sometida a determinada luz que lle vén do alto, mentres que a pintura trae consigo luz e sombra de todos lados; esta cuestión de luz e sombra é, pois, importante na escultura. O escultor obtén unha e outra coa axuda natural do relevo, que por si só xéraas; o pintor, coa oportuna aplicación da súa arte, créaas alí onde o faría razoablemente a natureza. O escultor non pode diversificar os caracteres variados das cores; o pintor dispón de todas as cores que desexe. As perspectivas dos escultores carecen de toda verdade; a do pintor alcanzan a cen millas de distancia. A perspectiva aérea é allea á escultura, a cal non sabe figurar nin os corpos transparentes, nin os luminosos, nin as formas reflectidas, nin os corpos lúcidos -como os espellos e outros obxectos brillantes similares-, nin as nubes, nin a néboa, nin a escuridade, nin outras moitísimas cousas que non mencionamos para non aburrir. 


16 de decembro de 2020

Jorge Manrique

COPLAS A LA MUERTE 
DE SU PADRE 
Jorge Manrique 
(1440-1478) 

/Invocación/ 
5.- Este mundo es el camino 
para el otro, que es morada 
sin pesar; 
mas cumple tener buen tino 
para andar esta jornada 
sin errar. 
Partimos cuando nascemos, 
andamos mientras vivimos, 
y llegamos 
al tiempo que fenecemos; 
así que, cuando morimos, 
descansamos. 

10 de decembro de 2020

Aforismos de Leonardo

434.- Fai que, nas cabezas que debuxes, os rizos rebulden movidos polo finxido vento, ao redor dos xuvenís rostros, ornándolos co seu revolotear gracioso e cambiante; e gárdache ben de facer como aqueles que parecen proporse embadurnar con engrudo as guedejas e dar aos rostros non se que aspecto vidrioso. Tolemias, sempre en aumento, de certos seres, a quen non bastando para oporse a que o vento altere a lisura das súas coidadas melenas coa goma arábiga traída polos navegantes desde os países de oriente, buscan algún artificio máis ridículo aínda. 

9 de decembro de 2020

Jorge Manrique

COPLAS A LA MUERTE 
DE SU PADRE 
Jorge Manrique 
(1440-1478) 

4.- Dejo las invocaciones 
de los famosos poetas 
y oradores; 
non curo de sus ficciones, 
que traen yerbas secretas 
sus sabores; 
a Aquél sólo me encomiendo, 
Aquél sólo invoco yo 
de verdad, 
que en este mundo viviendo, 
el mundo non conoció 
su deidad. 

7 de decembro de 2020

4 de decembro de 2020

Jorge Manrique

COPLAS A LA MUERTE 
DE SU PADRE 
Jorge Manrique 
(1440-1478) 

3.- Nuestras vidas son los ríos 
que van a dar en la mar, 
que es el morir; 
allí van los señoríos 
derechos a se acabar 
e consumir; 
allí los ríos caudales, 
allí los otros medianos 
e más chicos; 
i llegados, son iguales 
los que viven por sus manos 
e los ricos. 

3 de decembro de 2020

Aforismos de Leonardo

433.- Non representes, pois, nas túas figuras aqueles tocados que os parvos aderezan con gran afectación, medorentos sempre de que un só cabelo fóra de lugar provoque a censura dos espectadores circunstantes, os cales, abandonando o seu primeiro pensamento, non falen xa doutra cousa nin critiquen outra cousa. Tales homes teñen por constantes conselleiros o espello e o peite; e o vento, que pon en desorde as súas acicaladas cabeleiras, é a súa máis mortal inimigo. 

2 de decembro de 2020

Jorge Manrique

COPLAS A LA MUERTE 
DE SU PADRE 
Jorge Manrique 
(1440-1478) 

2.- Pues si vemos lo presente 
cómo en un punto se es ido 
e acabado, 
si juzgamos sabiamente, 
daremos lo non venido 
por pasado. 
Non se engañe nadi, no, 
pensando que ha de durar 
lo que espera 
más que duró lo que vio, 
pues que todo ha de pasar 
por tal manera.