31 de xaneiro de 2019

Aforismos de Leonardo

349.- A pintura, nun instante só, representa a súa esencia na túa facultade visual, e utiliza o propio medio con que a percepción recibe os obxectos naturais, e o mesmo momento en que se compoñen a harmónica proporcionalidade das partes constituíntes do todo que satisfai ao sentido: a poesía, en tanto, transmite, por un intermediario menos, digno que o ollo e máis confusamente e con maior tardanza que este órgano, as representacións das formas mencionadas. Devandito órgano é, en efecto, o que interpreta os obxectos, facendo que a sensibilidade poida percibir enseguida, con suma verdade e exactitude, as superficies e figuras que ante el se manifestan, harmonizándoas nun doce concento, agradable ao espírito. Non doutro xeito harmonizar diversas voces simultáneas no sentido do oído; peto tamén neste caso o sentido do oído é inferior en dignidade ao do ollo, porque as sensacións auditivas son fugaces e nacen e morren, tan veloces en nacer como en morrer: cousa que non pode ocorrer co sentido da vista. Se representas para os ollos unha beleza humana composta de fermosos membros ben proporcionados, tal beleza non é tan mortal nin se disipa tan lixeiro como a da música;
así a todo goza de longa permanencia e déixase ver e esculcar. Non renace, como a música, en fortes sonoridades que molestan. Esa beleza humana namórache e é causa de que todos os sentidos quixesen posuíla e loitar a porfía para logralo. A súa boca, por exemplo, desexariamos apropiárnola e
incorporárnola; o noso oído sentiría pracer en escoitar a descrición dos seus encantos; o sentido do tacto penetraría de boa gana en todos os seus segredos; o olfacto anhela absorber o aire que ela constantemente respira. Pero o tempo destruirá en poucos anos esa beleza e harmonía; mentres que, imitada polo pintor, conservarase un longo prazo; e os ollos, desempeñando o seu oficio, senten un pracer tan grande na contemplación da beleza figurada, que non llo procuraría maior a mesma beleza viva. Só o tacto quedará insatisfeito, o cal, se xa logrou antes o seu intento, usando dos seus foros de irmán maior, non impedirá despois á razón que considere ao seu gusto a divina beleza. A isto suplirá en gran parte a imitación pictórica, pero nunca as descricións do poeta, que, pretendendo equipararse ao pintor, non se dá conta de que o tempo separa as súas palabras, coas cales vai mencionando un a un os membros da beleza, deixa que o esquecemento se interpoña entre elas e divide as proporcións, que lle é imposible ao poeta detallar sen gran prolixidade, fallando así no seu intento de compor o resultado armónico feito de tales divinas proporcións. O lapso que basta para a contemplación dunha beleza pictóricamente imitada, non bastará, pois, para a súa descrición verbal; e comete un pecado contra natura, quen se propoña utilizar o oído, alí onde hai que utilizar os ollos.
Aplíqueselle aos mesteres da música, e non á percepción das figuras naturais cuxa imitación compete á pintura.

29 de xaneiro de 2019

CURIOSIDADES SOBRE A GRAN ESFINXE DE GIZA

CURIOSIDADES SOBRE A GRAN ESFINXE DE GIZA

4.- Ordenou Napoleón destruír o nariz da ESFINXE?

A falta do nariz na cabeza da ESFINXE xerou toda clase de especulacións e lendas. A principal destas, atribúe a Napoleón Bonaparte a orde de destruír o nariz, con todo, os debuxos realizados por danés Frederic Louis Norden, realizados en 1738 demostran que a ESFINXE xa lle faltaba esta antes do nacemento de Napoleón en 1769. Outras historias atribúen a destrución da protuberancia nasal ás tropas británicas ou aos mamelucos.

Con todo un historiador árabe do século XV atribúe a un musulmán sufí, a destrución do nariz. Este a o ver aos campesiños locais realizando ofrendas á ESFINXE, para aumentar as colleitas, decidiu destruír o falso ídolo comezando polo nariz, polo que foi aforcado por vandalismo.

28 de xaneiro de 2019

27 de xaneiro de 2019

Illas Cíes

Pódese facer unha visita dun día en barco mercando o billete de ida e volta no peirao de Vigo ou Cangas, hai que facer reserva previa, son varias as navieiras que fan a ruta ata o embarcadeiro na praia de Rodas. Tamén se poden pasar varios días no camping da illa. O número de visitantes diarios está limitado a 2200 e 800 campistas. En setembro de 2017 Medio Ambiente da Xunta multou con 930 mil euros ás navieiras que fan a ruta a Cíes por sobrevenda de billetes. Mar de Ons foi multada con 600 mil euros, Illa de Ons (Nabia) con 250 mil euros, Tour Rías Baixas con 40.000 euros e Cruceiro Rías Baixas outros 40.000 euros.

Fonte: Galipedia.

26 de xaneiro de 2019

Citas de Groucho Marx

Citas de  Groucho Marx
-A televisión fixo marabillas pola miña cultura. En canto alguén acende a televisión, vou á biblioteca e léome un bo libro.

24 de xaneiro de 2019

Aforismos de Leonardo

348.- Agora ben, observa canta diferenza media entre ouvir, durante un lapso prolongado, contar unha cousa que dá pracer aos ollos, e vela coa presteza con que ven as cousas naturais. E aínda que as producións poéticas sexan lidas dedicándolles moito tempo, adoita acaecer con frecuencia que non as entendamos ou necesitemos, para alcanzar a entendelas, do auxilio de diversos comentarios; sucedendo entón aínda que os mesmos comentadores rarísima vez penetran a mente do poeta; e, en fin, moitas veces non lemos, apremados polo tempo, senón pequena parte das súas obras. Pero a obra do pintor é inmediatamente comprendida por quen a contemplan.

22 de xaneiro de 2019

CURIOSIDADES SOBRE A GRAN ESFINXE DE GIZA

CURIOSIDADES SOBRE A GRAN ESFINXE DE GIZA

3.- Durmindo baixo a area.

Durante os seus miles de anos de vida, a Gran ESFINXE foi vítima das areas do deserto. A primeira restauración coñecida produciuse grazas a Tutmosis IV, cando xacía completamente enterrada baixo as areas. Os séculos posteriores volveron sepultar case completamente o monumento ata que na década de 1920 foi completamente escavada.

21 de xaneiro de 2019

Vocabulario en castellano

ábaco. (Del gr. abax, a través del lat. abacus). m. Cuadro de madera con diez cuerdas o alambres paralelos y en cada uno de ellos otras tantas bolas móviles, usado en las escuelas para enseñar a los niños los rudimentos de la aritmética, y en algunos países para ciertas operaciones elementales en el comercio. || 2. Por ext., todo instrumento que sirve para efectuar manualmente cálculos aritméticos mediante marcadores deslizables. || 3. nomograma. || 4. Tablero o plancha en general, especialmente el decorativo en muebles, techos, etc. || 5. ant. Tablero de ajedrez. || 6. Arq. Parte superior en forma de tablero que corona el capitel. || 7. Min. Artesa que se usa en las minas para lavar los minerales, especialmente los de oro.

20 de xaneiro de 2019

Illas Cíes

Tense constancia da existencia dun poboado castrexo na aba do monte Faro, datado nos inicios da Idade de Ferro. Tamén se detecta a presenza romana, debido á aparición de cerámicas e as tégulas nun asentamento. Na idade media, existiu na illa do Norte o mosteiro de Santo Estevo e na illa do Sur o de San Martiño.

No século XVI desembarcan nas Cíes o corsario inglés Francis Drake e piratas berberiscos. As continúas invasións provocan o abandono das illas dende o 1700 ata o século XIX, cando se construíu o primeiro faro.

Na segunda década do século XX foron sede dunha factoría baleeira norueguesa. Foi unha zona fortemente afectada polo desastre do afundimento do petroleiro Prestige.

Actualmente, só os gardas forestais e un nativo permanecen na illa durante todo o ano.

Fonte: Galipedia.

19 de xaneiro de 2019

17 de xaneiro de 2019

Aforismos de Leonardo

347.- A pintura móstrase directamente, coa manifestación para a cal o seu autor a xerou, e dá ao sentido máximo todo o pracer que pode dar cousa creada pola natureza. Neste caso, o poeta, que envía as mesmas cousas ao común sentido polo camiño do oído, sentido inferior, non dá outro pracer que o experimentado escoitando o relato dunha cousa.

15 de xaneiro de 2019

CURIOSIDADES SOBRE A GRAN ESFINXE DE GIZA

CURIOSIDADES SOBRE A GRAN ESFINXE DE GIZA

2.- Como se chamaba orixinalmente a ESFINXE?

O nome da ESFINXE comezouse a utilizar durante a antigüidade clásica, pero aínda resulta imposible coñecer como se lle chamou cando foi construída, xa que non aparece mencionada en ningunha inscrición do Reino Antigo, chamábaselle "Hor-em-Akhet" que significa Horus no horizonte.

14 de xaneiro de 2019

Vocabulario en castellano

¿Que término se usa para algo relativo a un abad? ¿abacial o abadengo?


abacial. (Del b. lat. abbaciailis). adj. Perteneciente o relativo al abad, a la abadesa o a la abadía.

abadengo, ga. adj. Perteneciente o relativo a la dignidad o jurisdicción del abad. Tierras abadencas bienes abadencos. || 2. m. abadía, señorío, territorio y bienes del abad o de la abadesa. || 3. Poseedor de territorio o bienes abadengos. || 4. V. bienes de abadengo.

13 de xaneiro de 2019

Illas Cíes

No ano 2007 o xornal británico The Guardian elixiu a praia de Rodas, na illa de Monteagudo, como a "praia máis fermosa do mundo". Amais das praias o seu grande atractivo son os seus cantís e os denominados niños de abellas e as cacholas (cavidades redondeadas producidas na superficie das rochas que acaban fusionándose dando lugar a ocos maiores).

Fonte: Galipedia.

12 de xaneiro de 2019

11 de xaneiro de 2019

10 de xaneiro de 2019

Aforismos de Leonardo

346.- Tal ocorre coas belezas de calquera creacións do poeta, das cales, por ser as súas partes recitadas separadamente, en tempos separados, a memoria non pode percibir ningunha harmonía.

8 de xaneiro de 2019

CURIOSIDADES SOBRE A GRAN ESFINXE DE GIZA

CURIOSIDADES SOBRE A GRAN ESFINXE DE GIZA

Na meseta de Giza, na beira oeste do río Nilo, atópase a misteriosa Gran ESFINXE. Labrada nun gran bloque de pedra calcaria, a impresionante escultura monumental, mide 57 metros de longo e 20 metros de alto, tratándose dun dos monumentos máis grandes e antigos do mundo, e que aínda hoxe segue fascinando aos egiptólogos e visitantes en xeral polos misterios que aínda esconde.

1.- Cando se construíu a ESFINXE?

Aínda que aínda hoxe en día existe controversia respecto da data exacta da súa construción, xeralmente acéptase que foi construída cara ao 2500 a.c. polo faraón Kefren, o construtor da segunda pirámide de Giza.
Con todo, hai outros investigadores digamos pouco ortodoxos, que remontan a data da súa construción até hai 12.000 anos, en plena idade do xeo.

7 de xaneiro de 2019

Vocabulario en Castellano

Que es una abacería?


Viene de abacero.

Puesto o tienda donde se venden al por menor aceite, vinagre, legumbres secas, bacalao, etc.

6 de xaneiro de 2019

Illas Cíes

As Illas Cíes, chamadas no pasado Illas de Baiona forman un arquipélago situado na boca da ría de Vigo, pertencente ás Rías Baixas, na provincia de Pontevedra, Galiza. As illas pertencen ao concello de Vigo, aínda que eclesiasticamente pertencen á parroquia de Santiago de Cangas e Illas Cíes de Cangas. Foron declaradas parque natural en 1980, e están incluídas no Parque Nacional Marítimo-Terrestre das Illas Atlánticas de Galiza creado o 1 de xullo de 2002. Son tamén unha zona especial de conservación (ZEC) e, polas importantes colonias de aves mariñas, contan coa declaración de Zona de Especial Protección para as Aves da Rede Natura 2000.

O arquipélago está formado por tres illas principais: a illa de Monteagudo (ou illa do Norte), a illa do Faro (ou illa do Medio) e a illa de San Martiño (ou illa do Sur), xunto a pequenos illotes como Boeiro ou Agoeiro, Viños, Carabelos e O Ruzo. As illas de Monteagudo e do Faro están unidas polo chamado Lago dos nenos e a praia de Rodas. Todas elas contan con 433 hectáreas terrestres de superficie, mentres que a superficie mariña protexida incluída no parque é de 2.658 hectáreas.

A illa de San Martiño ten unha extensión total de 146 hectáreas. Cunha lonxitude de norte a sur de 2,3 km e unha anchura aproximada dun quilómetro.

Fonte: Galipedia.

3 de xaneiro de 2019

Aforismos de Leonardo

345.- En cambio, a poesía -obrigada a ensaiar a representación dunha perfecta beleza, mediante a figuración de cada unha das partes que compoñen a harmonía pictórica mencionada antes- non chegará a obter un resultado que supere en graza ao que nos proporcionaría o músico
facéndonos ouvir sucesivamente, en varios tempos, cada unha das voces, que só actuando á vez formarían un armónico acento; ou ao que lograriamos facendo mostrar un rostro parte por parte, recubrindo sempre as que mostramos primeiro. Nunha tal exhibición os nosos ollos esquecerían cada cousa a medida que outra a substituíse, e non poderían abrazar o conxunto en simultánea e proporcionada harmonía.

1 de xaneiro de 2019

Cantiga de nadal

Nobres somos todos
os que aquí chegamos,
se nos dan licencia
os reis lle cantamos