"Para vir a xunto" a mi cantado por grupo de Corea del Norte

Visto nas redes

 

Inicio de Ironías do destino

Ironías do destino 
Rodrigo Mundaca 

O encargado da seguridade planetaria entrou vertixinosamente na sala do Gran Consello. Despois do afeito ritual de saúdo á autoridade, o cal consistía en entrecruzar as antenas nun complexo patrón, falou: 

-Anciáns do coñecemento, temos "visitas". 

O que parecía ser o máis ancián, ergueuse rapidamente e agregou: 

-Imposible, as estatísticas sinalan un encontro cada 500 anos, e só pasaron 200 anos desde o último encontro. 

O encargado de seguridade planetaria dobrou as antenas da forma coa que se afacía expresar humildade e suavemente, pero con seguridade, agregou: 

-Pero o feito é inefable e as estatísticas non son máis que iso, estatísticas. O feito máis notable é que son os mesmos da "última vez"... 

Esta vez, todos os anciáns erguéronse e emitiron un agudo son que expresaba o máis absoluto estupor. O que levaba a voz, dixo: 

-O que dixeches é, simplemente imposible. Aos humanos exterminámolos absolutamente hai 200 anos, como ti ben lembras... 

...

Aforismos de Leonardo

456.- Cando a leoa defende os seus cachorros do ataque dos cazadores, para non asustarse dos chuzos, baixa a terra os ollos, e evita coa súa fuxida que os seus fillos caian prisioneiros. 

INICIO DE CYRION EN BRONCE

CYRION EN BRONCE 
Tanith Le 


Máis preto do ceo que as árbores, a torre elevábase no manto verde do oasis. Baixo ela unha charca en repouso, adelfas, canas, columnas de palmeiras coas súas rotas celosías de frondas, que o sol, no seu percorrido cara ao oeste, desgarrara con diminutos dardos avermellados. Máis aló, en todas direccións, as secas dunas do deserto, tinguidas de cobre nas súas ladeiras occidentais. 

O individuo da torre non miraba isto. Contemplaba un cristal montado sobre unha base de bronce. O cristal mostráballe unha zona de deserto a case dous quilómetros de distancia do oasis. Outro home camiñaba na espida area, avanzando cara ao Oeste na mesma dirección que o día. Cara á torre. 

O viaxeiro era novo, alto e esvelto e vestía a indumentaria amplía e negra dos nómades. Unha espada envainada nunha funda de coiro vermello descansaba nun costado. Pero o sol acendía o seu cabelo louro e o seu marabilloso rostro, provocando preocupación no vixiante da torre. Do deserto radiante, belo e terrible, xurdiran profetas. 

Profetas e demos. 

...

Inicio de O gato negro

O gato negro 
Pedro Escamilla

Uns douscentos escalóns tiña eu que subir para chegar á primeira plataforma da torre. As anduriñas que aniñaban no verán debaixo dos canelóns de pedra entre o brión e a parietaria, non se asustaban coa miña presenza; sabían que de min nada podían temer. Polas tardes, pouco antes de tocar a Ave María, cando o sol chegaba ao seu ocaso, asomaba a unha das xanelas para contemplar o magnífico panorama que á miña vista presentábase, o cal sempre era novo para min, aínda cando o facia todas as tardes. 
     
En efecto, a posta do sol, xa se contemple cen anos seguidos desde un mesmo sitio, sempre ofrece un espectáculo distinto cada vez, aumentando os seus encantos e a súa maxia. As tintas varían moito; as sombras presentan a cada instante un novo aspecto, e o colorido engalánase sempre con mil tons inesperados, debidos ao fecundo pincel da natureza. Daquela este poético cadro complétase enchéndose máis e máis de harmonía co ruído da brisa entre as árbores do bosque, as voces dos campesiños, o cencerro dos gandos, o murmurio do río, o aroma acre da selva, e pechando tan sublime conxunto, como a última nota nunha frase musical, a campá que dobra na torre, cuxo son se prolonga agradablemente no espazo até perderse do todo.

...

Vocabulario médico galego

zampallón-ona 

adx. Que anda de xeito semellante ó dos parrulos, como por exemplo no caso dos enfermos de coxoartrose. 

Hoxe é o Día de Europa.

Visto nas redes

 

FAUNA GALEGA | GALICIA SALVAXE #10 - Hercle

Aforismos de Leonardo

455.- Felinos.- Os leóns, leopardos, panteras e tigres encerran as uñas no seu estoxo, e non as desenvainan senón para lanzarse sobre a presa ou sobre o inimigo. 

INICIO DE HOMES DE BOA VONTADE

HOMES DE BOA VONTADE
Ben Boba e Myron R. Lewis
  
Por que estaba a Lúa en paz cando todo o resto do Sistema Solar achábase en guerra?
  
Non tiña Idea de que a base lunar dos Estados Unidos fose tan grande e estivese tan perfectamente ben equipada - dixo o representante da ONU mentres cruzaba a escotilla da entrada.

- Si, está a operar en grande - respondeu o coronel Patton, sorrindo lixeiramente. A súa satisfacción persoal transcendía mesmo polo visor do seu traxe espacial.

Unha vez equilibrada a presión da escotilla, quitáronse os seus aluminizados traxes protectores. Patton era corpulento, bordeando o limite máximo concedido aos pasaxeiros de vehículos espaciais. Torgeson, o membro das ONU, era lixeiro, pelo ralo, con lentes e unha aparencia algo suave.

Saíron da escotilla entrando no corredor que percorría en toda a súa lonxitude a enorme cúpula de plástico que albergaba ao Cuartel Xeral da Base lunar dos Estados Unidos de América.

- Que hai detrás de todas esas portas? - preguntou Torgeson. O seu Inglés posuía un certo deixe escandinavo. Patton atopouno algo irritante.

- Á dereita - respondeu o coronel con aíre indiferente - están os dormitorios de oficiais, as cociñas, o comedor de oficiais, varios laboratorios e o cuartel xeral do Alto Mando. Á esquerda atópanse 
os computadores e calculadores.

Torgeson parpadeou.

- Quere vostede dicir que a metade deste edificio está ocupada polos computadores? Pero por que diaños... quero dicir, para que necesitan tantos? Non resulta terriblemente caro subilos até aquí arriba? Sei que o meu propio voo á Lúa custa milleiros de dólares. O de cada computador debe de ser...

- Enormemente caro - asentiu Patton con convicción -. Pero necesitámolos. Crea, necesitámolos.

...

INICIO DE NON ACABARÁ CUN ESTALIDO

NON ACABARÁ CUN ESTALIDO 
por Damon Knight 

Dez meses despois de pasar por encima o último avión, Rolf Smith soubo sen dúbida que só sobrevivira outro ser humano. Esoutro ser humano chamábase Louise Oliver, e estaba sentada á mesa, fronte a el, na cafetaría dun drugstore en Salt Lake City. Comían salchichas de Viena enlatadas e bebían café. 

A luz do sol golpeaba como unha sentenza a través do vidro roto dunha xanela. Non se ouvían ruídos nin dentro nin fóra; só un sufocante rumor de ausencia. O son de pratos na cociña, o ruído xordo e pesado dos tranvías: nunca máis. Había sol; e silencio; e os ollos acuosos, asombrados, de Louise Oliver. 

Rolf inclinouse sobre a mesa e tentou atraer por un instante a atención daqueles ollos de peixe. 

-Querida -dixo-, claro que respecto o teu punto de vista. Pero teño que facerche comprender que non é práctico. 

Louise mirouno un pouco sorprendida, logo volveu apartar os ollos. A cabeza axitouse levemente. Non. Non, Rotf, non vivirei contigo en pecado. 

...

Vocabulario médico galego

zoante 

adx. Que zoa. 

Fly Airways · Las Obras de Ayer · Les Luthiers

Visto nas redes

 

Visto nas redes

 

Aforismos de Leonardo

454.- O león cobre os sinais das súas pisadas para ocultar a súa marcha ao inimigo; así convén ao capitán disimular os segredos da súa alma, para que os inimigos ignoren os seus designios. 

RITOS IGUAIS - MundoDisco 3

Hoxe tería cumpridos 73 anos Terry Pratchett, o grande escritor británico.

Se non coñeces a súa obra, pode ser un bo momento para achegarte a calquera dos seus libros.

RITOS IGUAIS
(Comentario De Contraportada)

Un mago moribundo cede o seu bastón -e por tanto, o seu poder- a Eskarina, un recentemente nado que, segundo os rituais admitidos, non pode ser meigo senón bruxa. Co tempo, o rito de iniciación complétase cunha aprendizaxe mais formal na Universidade Invisible, inefable centro de estudos esotéricos, onde o mago Simón fai gala dos seus incribles poderes.
      

Xuntos, Eskarina e Simón terán que facer fronte a unha invasión de estrañas criaturas que ameazan con destruír Mundodisco...
      

Nesta nova novela da serie, as aventuras e peripecias dos personaxes multiplícanse á vez que as gargalladas do lector.
      

TERCEIRA ENTREGA DUNHA SAGA IRRESISTIBLE

Edgar Allan Poe

"Permanecín demasiado dentro da miña mente e terminei perdendo a razón".

Edgar Allan Poe

Vocabulario médico galego

zoantropía 

s.f. Trastorno mental no que o enfermo cre que está convertido nun animal.