Agora oí dua dona falar,
que quero ben, pero a nunca vi,
por tan muito que fez por se guardar:
pois molher, que nunca fora guardada,
por se guardar de maa nomeada,
fechou-s'e poso Vela sobre si.
Aínda d'al o fezo mui melhor,
que lhi devemos máis a gradecer:
que nunca end'houve seu padre sabor
nen lho mandou nunca, pois que foi nado;
e, a pesar dele, sen o seu grado,
non quer Vela de sobre si tolher.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.