8 de outubro de 2013

Inicio de MARIO VARGAS LLOSA - UNHA MORTE TAN DULCE

MARIO VARGAS LLOSA - UNHA MORTE TAN DOCE

Dos catro procesos nos que foi absolto, o Dr. Jack Kevorkian, de setenta anos de idade, e que, segundo confesión propia, axudou a morrer a 130 enfermos terminais, foi condenado no seu quinto proceso, por un tribunal do Estado norteamericano onde naceu (Michigan), a unha pena de entre 10 e 25 anos de prisión.

En sinal de protesta, o Doutor Morte, como o bautizou a prensa, declarouse en folga de fame. Por unha curiosa coincidencia, o mesmo día que o Dr. Kevorkian deixaba para comer, o Estado de Michigan prohibía que as autoridades carcelarias alimentasen á forza aos reclusos en folga de fame: deberán limitarse a explicar por escrito ao folguista as posibles consecuencias mortais da súa decisión. Con impecable lóxica, os avogados de Kevorkian preguntan se esta política oficial do Estado cos folguistas de fame non equivale a "asistir aos suicidas", é dicir a practicar o delito polo que o soado doutor áchase entre reixas.

Aínda que había algo tétrico e macabro nas súas aparicións televisivas, na súa falta de humor, na súa temática unidimensional, Jack Kevorkian é un auténtico heroe de o noso tempo, porque a súa cruzada a favor da eutanasia contribuíu a que este tema tabú salga das catacumbas, sáise á luz pública e sexa discutido en todo o mundo. A súa `cruzada', como el chamouna, serviu para que moita xente abrira os ollos sobre unha monstruosa inxustiza: que enfermos incurables, sometidos a padecimientos indicibles, que quixesen pór fin ao pesadelo que é a súa vida, sexan obrigados a seguir sufrindo por unha legalidade que proclama unha universal "obriga de vivir".

Trátase, por suposto, dun atropelo intolerable á soberanía individual e unha intrusión do Estado rifada cun dereito humano básico. Decidir se un quere ou non vivir (o problema primordial da filosofía, escribiu Camus no mito de Sísifo) é algo absolutamente persoal, unha elección onde a liberdade do individuo debería poder exercitarse sen coercións e ser rigorosamente respectada, un acto, polo demais, con consecuencias que só incumben a quen o executa.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.