15 de outubro de 2014

Inicio de Hood

De STEPHEN LAWHEAD

O xabaril era novo e cauteloso, unha peza de apenas un ano que olisqueaba timidamente o aire tentando detectar aromas estraños mentres se aventuraba na luz, cor de mel, do día que declinaba rapidamente. Bran ap Brychan, príncipe de Elfael, pasara todo o día axexando no bosque, en busca dun premio apropiado, e tiña a intención de que fose este. 

Con oito anos de idade e único herdeiro do rei, sabía perfectamente que nunca lle permitirían penetrarse só no bosque. Así que, no canto de pedir permiso, aquela mañá, cedo, simplemente roubara un arco e catro frechas sen que ninguén se decatase. Esta caza, como o novo xabaril, estaba dedicada á súa nai, a raíña. 

Ela amaba a caza e se aledaba coa beleza salvaxe e a excitación visceral da persecución. Mesmo cando non cabalgaba, preparaba unha benvida para os cazadores, obsequiándolles con trofeos e música, guiando ás mulleres nos cantos. 

-Non temas -díxolle a Bran cando, sendo un neno pequeno, quedara asombrado e mesmo se asustou un pouco co ruído e a xolda-. Pertencemos á terra. Mira, Bran! -Alzou unha delgada man cara aos outeiros e o bosque, que se alzaba como unha muralla vivente máis aló-. Todo o que ves é obra da man do noso Señor. Demos grazas polos seus dons. 

Golpeada por unha febre que a consumía, a raíña Rhian estivera enferma durante a maior parte do verán, e na súa imaxinación infantil, Bran decidira que si podía presentarse ante ela cun cervo ou un xabaril que abatese el mesmo, volvería rir e a cantar como sempre, e sentiríase mellor. Estaría ben de novo. 

Todo o que necesitaba era un pouco máis de paciencia e... 

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.