10 de outubro de 2014

Inicio de A cancion de Kali

A canción de Kali
De Dan Simmons


Algúns lugares son demasiado perversos para que se tolere a súa existencia. Algunhas cidades son demasiado ponzoñosas para podelas soportar. Calcuta é unha delas. Antes de Calcuta riría ante semellante idea. Antes de Calcuta non cría na maldade... certamente non como unha forza independente das accións do home. Antes de Calcuta eu era un insensato.

Unha vez que os romanos conquistaron a cidade de Cartago, mataron os homes, venderon como escravos a nenos e mulleres, derrubaron os grandes edificios, romperon as pedras, prenderon lume aos cascallos e cubriron a terra de sal para que nada puidese crecer de novo. Iso non basta no caso de Calcuta. Calcuta debería ser aniquilada.

Antes de Calcuta participei en manifestacións contra as armas nucleares. Agora soño con nubes de fungos nucleares alzándose sobre unha cidade. Vexo edificios desfacéndose en lagos de cristal. Vexo rúas pavimentadas fluíndo como ríos de lava e ríos auténticos fervendo e despedindo inmensas pingas de vapor. Vexo figuras humanas danzando como insectos abrasados, semellantes a obscenas mantis relixiosas, chisporroteando e rebentando sobre un fondo intensamente vermello de destrución absoluta.

A cidade é Calcuta. Os soños non son desagradables.

Algúns lugares son demasiado perversos para que se tolere a súa existencia.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.