Unha cidade flotante XXVIII

Xulio Verne
Unha cidade flotante XXVIII

Ás tres da tarde, logo de haber franqueado os pasos do Mersey, o Great-Eastern saía á canle de San Jorge. Sopraba o Suroeste. As nosas bandeiras, estiradas, non formaban nin un pliegue. Algunhas ondas, que pasaban inadvertidas para o Great-Eastern, empezaban a inchar a superficie líquida.
Ás catro, o capitán Anderson mandou facer alto. Así que o barquillo satélite atracou, botóuselle unha escala de corda, pola cal empolicouse pesadamente o médico segundo do buque. O práctico baixou, con máis axilidade, ao seu bote que lle esperaba, e cuxos remeiros levaban cintos salvavidas. Á expectativa esperábaos unha elegante goleta, á cal abordaron moi pronto.
Rompeu de novo a marcha, acelerándose a do Great-Eastern a impulso das súas rodas e a súa hélice. O buque non arfaba, a pesar do vento que sopraba de proa. Pronto cubriron as sombras o mar, perdéndose na noite a costa do condado de Gales, sinalada pola punta de Holg-Head.