Unha cidade flotante XXXVI

Xulio Verne
Unha cidade flotante XXXVI

As liñas do Great-Eastern son moi longas. As cadeas das áncoras corren por escobenes que horadan a súa estrave. A súa proa, moi aguda, sen ocos nin saíntes, é perfecta.
O seu popa, redondeada, cae un pouco e desdice do conxunto.
Seis mastros e cinco chemineas elévanse sobre a súa cuberta. Os tres paus que se achan cara á proa son: o «fore-gigger» e o «fore-mast» ambos os paus trinquetes e o «main-mast» ou pau maior. Os tres posteriores son o «aftermain-mar», o «mizen-mast» e o «after-gigger». O «foremast» e o «main-mast» levan gavias e juanetes, e os outros catro só velas triangulares. O velamen total está formado por 5.400 metros cadrados de lona moi boa, da fábrica de Edimburgo. Nas inmensas cofas do segundo e terceiro pau pode manobrar perfectamente a calquera orde, unha compañía.
Destes seis paus, sostidos por obenques e brandales metálicos, o segundo, terceiro e cuarto; están formados por chapas de ferro claveteadas, verdadeira obra mestra da arte calderero. Miden, na fogonadura, 1,10 metros, e o maior ten 207 pés de elevación: non son tan altas as torres da nosa Señora.