O AUTÓGRAFO
O home grande estaba só coa azafata no pequeno bar do avión.
Como o aparato viña de Cuba e o señor aquel era un fraco largueiro coa única horizontalidade da barba preta, o cabelo case tamén enteiramente preto, recoñecino de certo.
—Señor Cortázar, ¿ten inconveniente en asinarme un autógrafo?
—Eu non sabía que aínda era tan coñecido —respondeu, volvéndose sorrinte.
Colleu a folla da axenda e trazou a súa asinatura coma un deseño, cos seus dedos que se dobraban en novas falanxes onde rematan as dos demais, man vella, o único vello, dun vello que semellaba adolescente.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.