27 de novembro de 2016

PEDRO AMIGO DE SEVILHA

PEDRO AMIGO DE SEVILHA

Non sei no mundo outro homen tan coitado
com'hoj'eu vivo, de quantos eu sei;
e, meus amigos, por Deus, que farei
eu, sen conselho, desaconselhado?
Ca mia senhor non me quer fazer ben
senón por algo: eu non lhi dou ren,
nen poss'haver que lhi dé, mal pecado.

E, meus amigos, mal día foi nado,
pois esta dona sempre tant'amei,
des que a vi, quanto vos eu direi,
quant'eu máis pud', e non hei dela grado;
e diz que sempre me terrá en vil
ata que barate un maravidil,
e mais dun soldo non hei baratado.

E vej'aquí outros eu, desemparado,
que han seu ben, que sempr'eu desejei,
por senhos soldos, e gran pesar hei,
por quanto dizen que é mal mercado;
ca, se eu podesse mercar assí
con esta dona, que eu por meu mal vi,
logu'eu seería guarid'e cobrado
de quant'afán por ela hei levado.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.