O vidro de Iargo
por Colin Kapp
O Panamanian Girl, procedente da Terra, arribou a Port Suma, en Iargo, cun cargamento de máquinas, ferramentas, canabina, pezas de cerebros electrónicos e un poeta. Este último saudou aos azulados ceos de Iargo cun sorriso que os igualaba en esplendor, e deu unha airosa inclinación á
súa gorra para bailar coa súa sombra sobre as brancas e brillantes areas.
O capitán da nave quitouse tristemente a súa propia gorra, contemplando como se afastaba o poeta. Tres meses de voo espacial son moitos meses para non acoller de bo grado calquera demostracion de agudeza que fixese menos aburrida a viaxe. E o poeta dera probas dunha exuberancia espiritual realmente abraiante. Nas paredes interiores da nave resoaba aínda o eco dos seus versos:
Chámome Jason van Tere.
Sempre son ben acollido
Recoñezo que o meu estro
é ás veces pouco destro...
Deus se apiade de Iargo! -díxolle o capitán ao primeiro oficial.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.