20 de abril de 2014

COMA UN RÍO de Xosé María Díaz Castro

Coma un río quixera eu ser: cantar
con estrelas no lombo cara ó mar,
deixando unha chorima en cada pedra,
e unha bágoa de Deus en cada herba.

Hai unha cousa clara coma o sol:
prós nosos ollos no está feita a lus
do mundo, o abrente frío que se abreu
cando abrimos os ollos sobre o mundo.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.