Cramer asestoulle un puntapé no estómago á enfermeira.
Esta encolleuse, deu contra a parede e tratou de gritar, pero non puido.
Pesaba cento vinte e dous quilos, era calva e parecía unha ex loitadora. Aos poucos ergueuse até quedar acazapada a medias, cravou os seus ollos nel e
flexionou os dedos significativamente.
Unha leve capa de transpiración cubría o seu cranio ancho e brilloso. Ía matar a Cramer.
Tendo en conta que el estaba embutido nunha camisa de forza, debía admitir que iso era bastante factible.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.