[Roy aúlla fortemente ]
Roy: [ canturreando ] Vou alá. [ pausa ] Deckard! Catro, cinco. Aínda segues vivo! [ Roy corre e aúlla novamente ] Podo verche! [ A man de Roy empeza a agarrotarse ] Aínda non. Non!
[ Roy percibe que o seu tempo está a terminar. Mórdese a man. Arrinca un cravo dunha viga e atravésallo na palma ]
[ Roy rompe unha parede coa súa cabeza. Na outra habitación atópase Deckard ]
Roy: Será mellor que fuxas ou vou ter que matarche. A menos que esteas vivo non podes xogar, e se non xogas ...
[ Roy tose esgotado. Deckard colle unha barra de metal ]
Roy: Seis, sete. Ir ao inferno, ir ao ceo!
[ Deckard golpea a Roy coa barra ]
Roy: Ir ao inferno! Ben, así me gusta.
[ Deckard sobe á azotea. Roy aúlla ]
Roy: Isto doe. Foi algo irracional. Sen mencionar o comportamento antideportivo. [ Roy ri ao observar a Deckard rubir até a azotea ] Onde vas?
[ Deckard chega á azotea. Tenta saltar até outro edificio pero queda curto. Mantense suspendido dunha viga co baleiro baixo os seus pés ]
[ Roy toma unha pomba na súa man. Salta prodigiosamente. Observa o sufrimento de Deckard, a piques de caer ao baleiro ]
Roy: É toda unha experiencia vivir con medo, verdade? Iso é o que significa ser escravo.
[ Deckard cae, pero Roy logra suxeitalo no último momento. Levántalle en albas e déixalle sobre a azotea ]
Roy: Eu vin cousas que vós non creriades. Atacar naves en chamas máis aló de Orión. Vin Raios-C brillar na escuridade preto da Porta de Tannhäuser. Todos eses momentos perderanse no tempo como bágoas na choiva. É hora de morrer.
[ Roy morre. A súa man libera á pomba que sae voando cara ao ceo ]
[ Roy percibe que o seu tempo está a terminar. Mórdese a man. Arrinca un cravo dunha viga e atravésallo na palma ]
[ Roy rompe unha parede coa súa cabeza. Na outra habitación atópase Deckard ]
Roy: Será mellor que fuxas ou vou ter que matarche. A menos que esteas vivo non podes xogar, e se non xogas ...
[ Roy tose esgotado. Deckard colle unha barra de metal ]
Roy: Seis, sete. Ir ao inferno, ir ao ceo!
[ Deckard golpea a Roy coa barra ]
Roy: Ir ao inferno! Ben, así me gusta.
[ Deckard sobe á azotea. Roy aúlla ]
Roy: Isto doe. Foi algo irracional. Sen mencionar o comportamento antideportivo. [ Roy ri ao observar a Deckard rubir até a azotea ] Onde vas?
[ Deckard chega á azotea. Tenta saltar até outro edificio pero queda curto. Mantense suspendido dunha viga co baleiro baixo os seus pés ]
[ Roy toma unha pomba na súa man. Salta prodigiosamente. Observa o sufrimento de Deckard, a piques de caer ao baleiro ]
Roy: É toda unha experiencia vivir con medo, verdade? Iso é o que significa ser escravo.
[ Deckard cae, pero Roy logra suxeitalo no último momento. Levántalle en albas e déixalle sobre a azotea ]
Roy: Eu vin cousas que vós non creriades. Atacar naves en chamas máis aló de Orión. Vin Raios-C brillar na escuridade preto da Porta de Tannhäuser. Todos eses momentos perderanse no tempo como bágoas na choiva. É hora de morrer.
[ Roy morre. A súa man libera á pomba que sae voando cara ao ceo ]
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.