O OVO E A GALIÑA
Domingo Santos
O visitante púxose en pé cando Jorge Orolia, doutor en psicoloxía e parapsicología e presidente honoris causa do Departamento de Relación dos Tres niveis, penetrou na habitación. Os dous homes déronse amistosamente a man, e sentaron en senllas cadeiras de brazos, dispostos a iniciar a conversación.
- Ben, amigo Xullo - Orolia fregouse suavemente as mans, nun xesto característico seu. Era un vicio que adquirira desde mozo, cando aínda estudaba na Universidade, xunto co outro home que agora tiña fronte a el. Recibín o teu aviso e a túa petición de consulta... e confeso que me estrañou un pouco. Paréceme que queres dicirme algo... importante.
Xullo Aznar dixo que non coa cabeza.
- Non, Jorge. Importante non é a palabra adecuada. Eu diría mellor... estraño. Absurdamente estraño. Por isto vin a consultarche. Creo que ti poderás axudarme máis que calquera outra persoa no meu problema.
Orolia fixo un xesto ambiguo..
- Esperémolo - dixo -. Escóitoche.
Aznar dubidou uns momentos. Buscou durante un intre as palabras adecuadas para principiar, e logo dixo:
- Verás. A cousa data duns anos atrás, dous anos e medio aproximadamente. Sucedeu de improviso, sen que mo esperase, mellor devandito, sen que sequera sospeitáseo. Foi unha noite...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.