25 de xullo de 2016

Felicítoche, descubriches as cores

Felicítoche, descubriches as cores

Estou co meu pai ao redor dunha mesa redonda sobre a que temos cheas de cores, pinturas e follas de varios debuxos.

"Teño que entregar catro ideas en forma de debuxo para mañá, imos ver que temos feito".

De entre os papeis o meu pai ensíname os que teñen algo, uno un debuxo longo e difícil a medio facer. Outro que só tiña o fondo pintado. Outro, un retrato con só os ollos e as orellas pintadas. Había algún ben feito como o dunha Harley de cor negra cun gran efecto de profundidade.

Non tiña suficiente material decente, o meu pai achegouse e mirou un perdido, fíxolle un trazo, cando eu miro fixera un contorno gris pero era preciso como unha impresora, a pesar de que o debuxo en si era o máis infantil de todos.

Saio de casa e achégome ao lugar de traballo dun compañeiro de estudos, era un home que desde que empezou a traballar non o volvera ver, sorprendeume, estaba entusiasmado falando nunha conferencia mentres recibía certos datos por un computador. No centro da presentación alzábase unha pizarra separada en cadrados, cada cadrado tendía a ter unha cor e tonalidade especial, era o bosquexo en vivo e en óleo do seu último proxecto.

No computador recibe a táboa de cores dun amigo persoal seu. A mira e salta do computador,

-Acaba de chegarme, esta é a idea que transformará esta empresa e esta sociedade. Acábame de pasar a táboa cromáticas do meu amigo Jorge, é xusto o que buscaba, miren. Unha táboa cromática personalizada até o extremo onde predominaban certas tonalidades como o vermello escuro e o verde. ¿Esta será a nova revolución artística nas táboas cromáticas desde a súa creación?.

Co anuncio o resto de señores márchanse celebralo, con todo máis acougado el lógrame ver entre o público.

-Canto tempo home- así empezou a conversa. Resultou estraño saudarlle cando leva un traxe verde escuro cuxa limpeza o fai brillar.

Falamos das nosas historias e ao final despídome del "Por certo Felicidades polo ben que o fixeches nas prácticas e o ben que vaiche máis aló delas" dixen.

Ao que respondeu mentres se marchaba ao computador "Grazas, a ver se despois delas volvemos un día a pasalo ben como antes, até a próxima".

DRD

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.