Cavilando

A oposición dos intereses particulares fixo necesario o establecemento das sociedades, o acordo destes mesmos intereses é o que o fixo posible. Isto é o que hai de común nestes diferentes intereses que forman o vínculo social; e se non existise un punto no cal se harmonizasen todos eles, non puidese existir ningunha sociedade. Agora ben; só sobre este interese común debe ser gobernada a sociedade.

Digo, pois, que non sendo a soberanía senón o exercicio da vontade xeral, non pode enallearse xamais, e o soberano, que non é senón un ser colectivo, non pode ser representado máis que en por si: o poder é susceptible de ser transmitido, mais non a vontade.

En efecto: aínda que non é imposible que unha vontade particular concorde nalgún punto coa vontade xeral, si o é, polo menos, que esta harmonía sexa duradeira e constante, porque a vontade particular tende pola súa natureza ao privilexio e a vontade xeral á igualdade.