Pudríndome cos árabes

Texto recollido do libro "Pudriéndome con los árabes", unha obra de 1974 que mostra unha mirada sobre eles distinta á que vai collendo corpo nestes últimos 50 anos.

José María Rodríguez Méndez

Podrecer cos árabes

1974

...Dende 1951, como digo, cando entrei en contacto co pobo árabe, sempre sentín certa vergoña de pertencer á raza arrogante. Sentínme vicariamente culpable dos mil atropelos que se cometeron ao longo dos séculos con esta raza, este pobo e esta civilización, que durante algúns séculos iluminaron o mundo coas súas ideas de comprensión, tolerancia e delicadeza, para logo caer nunha escravitude máis postrada. E ao mesmo tempo sentínme máis conectado con aqueles árabes que estiveron na nosa Península durante sete longos séculos e que nos deixaron —non só a nós, senón a toda Europa— un legado de cultura (a única filosofía que existe en España é a Hispano-Árabe. ), de arte de entendemento humano. E como todos os grandes pobos creativos, os nosos antepasados ​​árabes, rematada a súa tarefa creativa, sentáronse no chan e esperaron con calma a morte, é dicir, a podremia...