O Señorito anda do balcón para a biblioteca despois de le-lo marteiro de Santa Mariña de Augas Santas e non lle san da cabeza os tormentos nas delicadas carnes da Santa por se non converter esta á veneración dos deuses romanos nin tampouco a decapitación final que mandou Olibrio por último recurso o dezaoito de xullo, aínda que no ano puntual non coinciden os nosos escritores nacionais. Anda do balcón á biblioteca e treme o Señorito polas Augas Santas agardando un prodixio trastempado que endexamais virá e treme ao abeirarse á noite que erguen as palmas da horta, columnas dunha vida que se pon a dar por fanada.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.