Gilberto Solís
Agosto 20, 1941
Nalgún lugar sobre Inglaterra...
O zumbido alertouno da proximidade do seu inimigo! Desesperado virou a cabeza cara un e outro lado, buscándoo coa vista. Ah! aí! detrás, por arriba e achegándose axiña!.
A toda velocidade elevouse, trazando un arco cara á esquerda. O seu opoñente, aínda incapaz de saír do seu picado, pasouno e nivelouse uns 300 metros mais abaixo.
Agora era a súa quenda.
Virando grácilmente lanzouse nunha hábil catenaria sobre el, á vez que aumentaba a velocidade. Pero o outro o viu, virou con presteza á dereita ciñéndose no xiro, nun intento bastante hábil por confrontalo.
Ao ver esta reacción desacelerou. O seu branco, agora malogrado, dirixiuse cara a el. Aumentou a velocidade unha vez máis. Se era un duelo o que o outro quería, íalle a mostrar que el non era dos que os rehuían.
Ambos os contendentes aproximáronse velozmente un contra o outro. Aquel que declinase o duelo estaba perdido! Con seguridade o seu adversario perseguiríao até derrotalo.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.