Rebelde
Johnny Reveco
-Tranquilos, coñézoo ben -dixo o líder do grupo, con ton tranquilo-. É tan fachendoso que é incapaz de crer que podemos vencelo.
O grupo removeuse inqueto. A pesar das tranquilas aseveracións do líder, o só feito de velo sentado no seu trono case lles causaba terror.
-Estamos listos señor -dixo un dos seus subordinados-. Cando vostede de a orde comezaremos o ataque.
O líder contemplou críticamente ás súas tropas. Sabía que estaban unha franca minoría, pero eran decididos e estaban listos para loitar.
-Se só contase co factor sorpresa -pensou amargamente, pero sabía que el coñecía o seu ataque. Probablemente soubese mesmo que estratexias usaría. Despois de todo tamén el coñecíao ben, pois era o seu pai.
A medida que pasaba o tempo, o ataque antollábaselle cada vez máis difícil. Nin sequera sabía se tiña algunha posibilidade de vencelo. Pero non podía perder a calma. Non agora. Non fronte aos seus seguidores. Agora era o momento
-Ataquen -dixo
E desencadeouse a loita.
Case inmediatamente despois de comezar comprendeu que estaba perdido.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.