
Agora eu busco un vello mariñeiro
ou unha hestoria d'o pailebote branco
ou calquer cousa...
MANUEL ANTONIO
Estounos buscando, sígoos buscando, hoxe,
mañá, onte -aínda os seguirei buscando
entre as epopeas e as lendas, entre
as noxentas e pesadas páxinas da Historia—,
e podo dicirche que non os atopo, que
ninguén sabe onde deixou aquel peón o seu sorriso
proletario -nas paredes do teu cuarto de música, quizais-
nin onde o mineiro o seu diploma de vivir,
tampouco ollei os seus escritos nos libros
(só un rei adúltero e tirano, un xeneral
que gañou batallas, un inventor, un calado poeta)
E ninguén sabe dicirme onde está a túa man, a túa pegada,
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.