Anton Chejov
Nunha estación de ferrocarril da liña Nikoláiev atopáronse dous amigos: un, gordo; o outro, fraco.
O gordo, que acababa para comer na estación, tiña os beizos untados de manteiga e lucíanlle como guindas maduras. Cheiraba a Jerez e a Fleure d'orange. O fraco acababa de baixar do tren e ía cargado de maletas, vultos e caixiñas de cartón. Cheiraba a xamón e a pousos de café. Tras el asomaba unha muller delgaducha, de mentón alongado -a súa esposa-, e un colexial espigado que guiñaba un ollo -o seu fillo.
-Porfin! -exclamou o gordo, ao ver ao fraco-. Es ti? O meu querido amigo! Canto tempo sen vernos!
-Miña naiciña! -soltou o fraco, asombrado-. Misha! O meu amigo da infancia! De onde saliches?
Os amigos bicáronse tres veces e quedaron mirándose o un ao outro cos ollos cheos de bágoas. Os dous estaban agradablemente asombrados.
...
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.