522.- Aguia.- Cando é vella, voa tan alto que se queima as plumas, e a natureza permite que recobre a súa mocidade, caendo nunha auga pouca profunda. Se os seus aguiluchos non poden soster a vista do Sol, non os alimenta. Que ningún paxaro que non queira morrer achéguese ao seu niño! Como a temen os animais! Non lles fai ningún mal, con todo (a menos de ser provocada), e sempre lles deixa restos das súas presas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.