Aforismos de Leonardo

465.- Van sempre en tropas, co máis vello á cabeza e o que o segue en idade detrás de todos. Son púdicos, ocúltanse na sombra da noite para axustarse, e non retornan ás súas tropas senón despois de lavarse no río. Non pelexan nunca coas femias, como outros animais. 

Son tan compasivos por natureza, que evitan facer dano aos menos fortes, e se tropezan cunha manda de ovellas, desvíanas coa trompa, por medo a pisalas: e non fan mal, se non son provocados. Se un cae nunha gabia, os outros achegan ramas, terra e pedras para enchela; e elevando o fondo, salvan ao seu compañeiro. Asústalles o gruñir dos puercos, que os fai ir reculando, co que non fan menos dano aos seus compañeiros que aos inimigos. Senten gran pracer vagabundeando na proximidade dos ríos, pero o seu enorme peso impídelles pasalos a nado. Engolen pedras, e os troncos das árbores son o seu alimento favorito. Detestan as ratas. As moscas, atraídas polo seu cheiro, póusanselles encima, pero eles mátanas, apertándoas entre os pliegues da súa pel.