Unha cidade flotante XIV

Xulio Verne
Unha cidade flotante XIV

CAPÍTULO III
En efecto, o Great-Eastern dispúñase a partir. Das súas cinco chemineas escapábanse xa algunhas volutas de fume negro. Unha espuma quente transpiraba a través dos pozos profundos que daban acceso ás máquinas. Algúns mariñeiros bruñían os catro grandes canóns que debían saudar a Liverpool ao noso paso. Algúns gavieros corrían polas vergas, percorrendo a jarcia para facilitar a manioba. Estirábanse os obenques, encapillándolos debidamente e facéndoos baixar ás mesas de guarnición. A iso das once, os tapiceros cravaban os últimos cravos e os pintores daban a última man de verniz. Despois, todos embarcáronse na barcaza que os agardaba. Así que a presión foi suficiente, enviouse o vapor aos cilindros da máquina motriz do gobernalle e os maquinistas recoñeceron que o enxeñoso aparello funcionaba regularmente.