Leo Masliah
(Transcrición realizada dunha presentación en vivo realizada no Café do Cerro, Santiago de Chile, 1988)
Un home sentado só na mesa dun bar xunto a unha xanela que está aberta, unha rapariga vén camiñando pola rúa, a rapariga pasa xunto á xanela o home dille:
- MIJITA!
Ela mira ao autor do comentario e pregúntalle:
- A min fálasme?
O home arroiba e contesta:
- Si, pero pídolle desculpas.
Ela di:
- Podo pasar?
El contesta que si, mentres leva a man ao peto do saco e examina o escaso contido da súa billeteira.
Ela di:
- Non te fagas problema, penso pagar o que consuma.
A rapariga vista desde a rúa franquea a porta do bar mentres di "ola", retira un pouco da mesa a cadeira na que se vai a sentar para poder facelo, trátase a cadeira oposta á do home respecto da mesa. O home acende nerviosamente un cigarro e logo estende o paquete á muller dicindo:
-Perdoa, non ofrecinche
- Non... E logo agrega: - así que gústoche
- MIJITA!
Ela mira ao autor do comentario e pregúntalle:
- A min fálasme?
O home arroiba e contesta:
- Si, pero pídolle desculpas.
Ela di:
- Podo pasar?
El contesta que si, mentres leva a man ao peto do saco e examina o escaso contido da súa billeteira.
Ela di:
- Non te fagas problema, penso pagar o que consuma.
A rapariga vista desde a rúa franquea a porta do bar mentres di "ola", retira un pouco da mesa a cadeira na que se vai a sentar para poder facelo, trátase a cadeira oposta á do home respecto da mesa. O home acende nerviosamente un cigarro e logo estende o paquete á muller dicindo:
-Perdoa, non ofrecinche
- Non... E logo agrega: - así que gústoche
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.