Eu estaba sentado nun bar de Western Avenue. Era ao redor de medianoite e atopábame no meu habitual estado de confusión. Quero dicir, bo, xa sabes, nada funciona ben: as mulleres, o traballo, o lecer o tempo, os cans... Finalmente só podes ir e sentarche atontado, totalmente noqueado, e esperar; coma se estiveses nunha parada de autobús agardando a morte.
Bo, pois eu estaba alí sentado e aquí entra unha co pelo longo e moreno, un belo corpo e tristes ollos marróns. Eu non dí a volta para mirala, seguín co meu vaso. Ignoreina mesmo cando veu e sentou ao meu lado a pesar de que todos os demais asentos estaban acíos. De feito, eramos as únicas persoas que había no bar sen contar ao encargado. Pediu un viño seco. Entón preguntoume o que estaba a beber.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.