Unha cidade flotante IX

Xulio Verne
Unha cidade flotante IX

Por que tanto atraso? Por que tanta compostura nun buque relativamente novo? Diremos, sobre isto, algunhas palabras.
Logo dunhas vinte travesías entre Inglaterra e America, unha das cales foi sinalada por accidentes moi graves, a explotación do Great-Eastern quedou momentaneamente abandonada. Aquel inmenso barco, disposto para o transporte de viaxeiros, non parecía servir para nada: a desconfiada caste dos pasaxeiros de ultramar desprezábao. Despois do fracaso das primeiras tentativas para establecer o cable sobre a súa meseta telegráfica (mal éxito, debido en gran parte á insuficiencia dos buques que o transportaban), os enxeñeiros acordáronse do Great-Eastern. Só el podía almacenar ao seu bordo aqueles 3.400 quilómetros de arame, que pesaban 4.500 toneladas. Só el podía, grazas á súa indiferenza aos embates do mar, desenvolver e mergullar aquel inmenso calabrote. Pero a estiba do cable no buque esixiu coidados especiais. Quitáronse dúas caldeiras de cada seis e unha cheminea de cada tres, pertencentes á máquina da hélice, e no seu lugar dispuxéronse vastos recipientes, para aloxar o cable preservándoo unha capa de auga das capas atmosféricas. Deste xeito, o fío pasaba daqueles lagos flotantes ao mar, sen sufrir o contacto da atmosfera.