MARQUES DE SADE - AGUDEZA GASCONA

MARQUES DE SADE - AGUDEZA GASCONA

Un oficial gascón recibira de Luís XIV unha gratificación de cento cincuenta doblóns e, recibo en man, entra sen facerse anunciar na casa do señor Colbert, que estaba sentado á mesa con varios cabaleiros

-Señores, cal de vós -pregunta cun acento que delataba a súa patria- quen, rógovolo, é o señor
Colbert?

- Eu, señor -respóndelle o ministro-. En que podo serviros?

-Unha fruslería, señor. Trátase tan só dunha gratificación de cento cincuenta doblóns que é preciso que me descontedes deseguido.

O señor Colbert, que se dá perfecta conta de que o personaxe se prestaba á burla, pídelle permiso para acabar de cear e, para que non se impaciente, rógalle  que sente á mesa con el.

-Con moito gusto -contestou o gascón-, excelente idea, pois non ceei aínda.

Terminada a comida, o ministro, que tivo tempo de previr ao encargado maior, di ao oficial que xa pode subir ao despacho, que o seu diñeiro lle espera; o gascón sobe... pero non lle entregan máis que cen doblóns.

-Queredes chancear, señor? -di ao funcionario-. Ou non véis que a miña orde di cento cincuenta?

-Señor -contéstalle o escribiente-, vexo perfectamente vosa orde, pero descóntovos cincuenta doblóns pola cea.

-Pardiez, cincuenta doblóns! Se na miña pousada cústame só dez soldos!

-Créovos, pero alí non tedes a honra para cear cun ministro.

-Perfectamente -replica o gascón- nese caso, señor, gardárdelo todo; mañá traerei a un dos meus amigos e estamos en paz. A resposta e a broma que lle provocou fixeron rir durante un intre á corte; engadíronse os cincuenta doblóns á gratificación do gascón, que regresou triunfalmente á súa terra, fixo o eloxio das ceas do señor Colbert, de Versalles e de como era alí recompensado o enxeño do Garona.