As tumbas.
As primeiras tumbas eran pozos circulares ou oblongos, onde se inhumaba aos defuntos en postura fetal, de modo análogo a como o home paleolítico dispuña aos seus mortos.
Máis tarde, nas zonas do norte habitadas por agricultores, as tumbas tomaron a mesma forma que tiñan as casas co obxecto de que o defunto sentirase mellor acollido. Con todo, no sur, unha rexión ocupada por pastores nómades, as moradas dos mortos indicábanse cun conxunto de pedras que deu, finalmente, orixe aos túmulos. A posterior evolución das construcións funerarias é unha conxugación destes dous tipos de tumbas.
Así, o simple foxo escavado na terra cóbrese exteriormente con pedras e area, formando deste xeito un bloque macizo rectangular sostido por muros de ladrillo en ribazo. Esta estrutura exterior rectangular evolucionou, sendo a orixe da posterior mastaba, a estrutura funeraria que antecedeu ás colosais pirámides.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.