Deixei a ANPA do colexio hai case dúas semanas, de forma brusca e inesperada, máis coas tripas que coa cabeza. Teño cada vez máis instinto e menos paciencia, fágome maior, nótoo. Chegado a certo punto nada ía ben, e tocaba retirada.
Lembro frases soadas respecto diso, contundentes e contraditorias: "A única loita que se perde é a que se abandona" ou aquela soada de García Márquez: "O máis importante que aprendín a facer despois do corenta anos foi a dicir non cando é non", pero ningunha aplácame a desazón de terme ido discutindo no canto de sosegado, así somos os mansos.
Hoxe, acórdome daquela marabillosa frase de "A aia máxica", que me encantou poder facer miña, na que a señorita McPhee (xenial Emma Thompson) dicía aos nenos:
-Hai algo que debedes entender da miña forma de traballar. Cando me necesitedes e non me querades, debo quedarme. Cando me querades, pero xa non me necesitedes debo irme... é un pouco triste, pero é así.
O tempo daranos novas oportunidades, seguro.
DGM
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.