Autores de ciencia ficción

A relativamente simple cuestión de cal é o escritor de ciencia ficción que utilizou máis pseudónimos non ten fácil resposta. Hanse de ter en conta os nomes literarios compartidos en colaboracións, os pseudónimos aplicados polas editoriais e os alias usados fóra da novelística. Certamente, entre os que gozan das maiores honras atópanse John Russell Fearn, E. C. Tubb, Henry Kuttner, R. Lionel Fanthorpe e Robert Silverberg. E entre todos eles, Silverberg figura como o máis fecundo.
      

Nacido en Brooklyn a principios de 1935, Silverberg tiña dezaoito anos cando efectuou a súa presentación profesional nunha sección de crítica incluída en Science Fiction Adventures (decembro de 1953). Ao mes seguinte, vendeu o seu primeiro relato a Nebula. Gorgon Planet (Planeta de Gorgonas) era unha xenuína áventura, desenvolvida nun mundo de criaturas mitolóxicas. A partir de entón, o número das súas obras aumentou de maneira vertixinosa. Basta con examinar unha relación das súas obras para comprobar a súa incrible produción só na década que nos ocupa.
      

Vale a pena facer un alto para lembrar os pseudónimos do devandito autor, dous deles concretamente. O seu máis importante pseudónimo individual na ciencia ficción foi Calvin Knox, nome suxerido por Robert Lowndes, por ser de orixe de maneira total protestante, xa que Judith Merril asegurara a Silverberg que non conseguiría publicar as súas obras usando o seu apelido xudeu. De modo que Silverberg adoptou devandito pseudónimo. Con todo, ao presentar os seus relatos, asinounos como Calvin M. Knox. A Lowndes compraceulle ver aceptada a súa suxestión, pero, intrigado, preguntou posteriormente a Silverberg:

-Que significa esa M?
-Moisés -replicou o escritor-. Non quixen resignarme por completo.
     

 Apócrifa ou non, trátase dunha boa anécdota. Existe outra relacionada coa firma Ivar Jorgensen (ou Jorgenson, como apareceu algunhas veces). Viuse por primeira vez no Fantastic Adventures de xuño de 1951, ao pé da novela principal, Whom the Gods Would Slay (A quen matarían os deuses). 
      

A partir de entón, foi utilizado con regularidade nas revistas de Ziff-Davis. Nos seus días de activo afeccionado á ciencia ficción, Silverberg admitiu o seu gusto polos relatos de Jorgensen. Chegouse a saber que Jorgensen non era senón un máis entre os pseudónimos domésticos inventados por Ziff-Davis, e nunca se aclarou de forma satisfactoria a que autores encubría, aínda que Paul Fairman foi, sen dúbida, o responsable de moitas das narracións. Inevitablemente, dada a abraiante produción de Silverberg, Fairman, por entón director de Amazing, aplicou o apelido Jorgensen a diversos relatos de Bob. O que conduciu ao absurdo de que Silverberg, admirador de Jorgensen na súa adolescencia, acabase converténdose nel.
      

O seguinte relato publicouse por primeira vez co pseudónimo de Jorgensen, aínda que, ao ser reeditado por New Worlds en maio de 1960, atribuíuse a súa paternidade a Robert Silverberg.

...