En setembro de 2015 visitamos Arévalo e o seu castelo que acolle unha instalación expositiva permanente dedicada á agricultura e á súa historia, aos cereais e á cultura campesiña, e réndelles homenaxe como elemento fundamental para o desenvolvemento do noso país.
A conservación do edificio permite dar a coñecer o valor patrimonial e histórico do castelo, a súa singular traxectoria e o seu papel como silo tradicional de almacenamento de gran procedente das compras de intervención no mercado cerealista.
A finais dos anos 70, a torre da Homenaxe do castelo converteuse en museo de cereais ao acoller a colección de variedades de gran do SNT. Este valioso mostrario, iniciado en 1956 polo SNT no Laboratorio da súa sede central de Madrid, tipificaba os trigos en función da súa calidade fariño-panadeira.
Formada entón por unhas 150 variedades de trigo clasificadas por tipos e clases comerciais, 140 doutros cereais e 70 de malas herbas, as mostras gardáronse en frascos de cristal con forma de gran e unha ranura posterior na que un tubo de ensaio recolle o feixe de espigas correspondente á variedade. As mostras de gran e as espigas servían para identificar visualmente as variedades e para que o xefe de silo puidese diferencialas e almacenalas independentemente segundo a súa variedade ou calidade.
Nos anos 80, co ingreso de España na entón Comunidade Económica Europea e actual UE, a colección foise ampliando con novas variedades, realizándose unha nova clasificación de trigos
brandos e duros para adecuarse á tipificación europea e separando as variedades de trigo en cultivo e as variedades a extinguir.
A colección contén abundantes variedades tanto actuais como fóra de cultivo, e inclúe outras especies importantes como a escaña ou o alforfón, das que proceden a maior parte dos trigos panificables.
A evolución tecnolóxica permitiu a mellora xenética das sementes e a obtención de novas variedades de trigo, especialmente trigos brandos, que garanten unha maior produtividade e resistencia a condicións difíciles de cultivo e son empregadas en substitución doutras variedades tradicionais. Nestes avances tivo moito que ver o traballo das institucións agrarias para as que a conservación da diversidade é fundamental.
Actualmente, esta é unha colección singular, de carácter único en Europa, que consta dunhas 400 mostras de grans e espigas de cereais. Reúne 250 variedades de trigos brandos e duros (o brando emprégase para fariñas e pan, e o duro para sémolas e pastas), e 150 doutros cereais (avena, cebada, centeo, arroz e millo), conservándose espigas e gran de cada unha delas; no caso do arroz consérvanse espigas, arroz casca e arroz elaborado. As malas herbas e sementes adventicias están representadas por 90 mostras, tanto en planta como en gran, clasificadas botánicamente e arquivadas segundo a súa acción na industria fariñeira. Tamén conta cunha representación de insectos de celeiros, así como láminas explicativas dos seus ciclos biolóxicos.
Hoxe Arévalo é o único castelo habilitado como centro expositivo que conserva íntegras e abertas para a visita as instalacións construídas para o seu uso como almacén de gran (celas, elevador, maquinaria, etc.) contribuíndo á divulgación da importancia histórica da agricultura e os cereais, a través desta exposición.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.