Aquel vello piano noite e tempo
de madeiras exóticas que cercaban a infancia
conserva a transparencia do primeiro Chopin
nun reino fuxitivo onde pasan as sombras en claves
sucesivas.
O teclado sostiña a presión inocente
dunha man coraa arxila
un hálito de lágrimas
minúsculas
escalas amarelas ventás impasibles
intervalos de sílabas
celestes.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.