Tras unha manobra descoñecida libérome das esposas, ignoro o que me di o home e saio rapidamente pola primeira porta que vexo, tras ela unha sala valeira, sen dilación sigo ata a seguinte porta e ábroa, so podía pensar en escapar.
Pasando a porta entro nun pub con música, cubatas e xente de festa, non me deteño e esquivo ao persoal ata a porta da rúa.
Ao saír encontrome de cheo no epicentro dunha revolta popular, cocteles molotov, policías a garrote limpo e cidadáns apaleados, eu prosigo o meu obxetivo e sigo correndo.
Tras unha larga carreira encóntrome so correndo nunha ancha rúa de casas con cadelos ladrando ao meu paso, eu non me deteño e sigo cara a plena escuridade.
Estou exhausto no medio do bosque, por motivos descoñecidos teño que esconder algo nunha caixa de surtido de Cuetara debaixo dun feixe de leña.
Seguen buscándome, estou preto dun camiño e un coche militar achegase, ao velo tírome no chan e permanezo inmóbil. Entón percatome de que levaba por sorte unha camiseta verde que me axudaba na camuflaxe. O vehículo pasa a carón meu, a un metro miña, unha potente sensación de medo apodérame, o condutor abre a porta e sae. Mentres conversa co compañeiro, empeza a mexar de espaldas a min, dáse a volta e entra de novo no automóbil sen verme.
Xa pasou o perigo, é de día, no meu camiñar vexo ao lonxe un coche militar estacionado preto dunha ponte grafitada, o xefe da operación contra min estaba alí sentado sobre o capó mentres falaba cunha muller que vivía nunha cabaña preto, falaban do fracaso da operación, ao mesmo tempo o home estaba entreténdose lanzando unhas pequenas granadas do tamaño dun chisqueiro a uns porquiños que pastaban diante.~ ~ ~ ~
Recollido de cazandosonos.blogspot.com.es
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.