Inicio de A BESTA, de A.E. Van Vogt

A BESTA

TENIA O ASPECTO DUNHA CRIATURA XURDIDA DUNHA XUNGLA PRIMITIVA

...Peludo e espido excepto por unha pel negra que pendía ao redor do seu ventre. Mentres o seu sobresaltado prisioneiro contemplábao, aquel estraño ser falou en inglés gutural pero inconfundible: "Ben, compañeiros, que habemos facer con el?".
- "Matalo! - proveu un rouco berro da caterva-. Arroxalo á besta endemoniada! Hai moito tempo que non tivemos un espectáculo".
Jim Pendrake había ido parar a unha rexión que tiña como habitantes a seres collidos a chou por unha máquina do tempo. Proviñan de moitos séculos, pero tiñan unha cousa común: sometíanse sen temor á autoridade do máis brutal e primitivo entre eles.
Sen arma algunha, pero co superior intelecto de 1970, Jim había de permanecer con vida... cando menos durante un lapso suficiente para rescatar á súa muller daqueles inhumanos homes bestas.