... Isto contoumo Luisiño Cardemil Sampaio - que bo rapaz, tan triste - o primeiro ano de instituto, cando nos fixemos amigos. Seguímolo sendo ata que morreu - cursábamos terceiro - :
un día latou as clases e afogou no río, fronte a Peliquín. Ninguén soubo como foi pois ninguén o viu, que aínda non era tempo de escapármonos para ir nadar no río...
un día latou as clases e afogou no río, fronte a Peliquín. Ninguén soubo como foi pois ninguén o viu, que aínda non era tempo de escapármonos para ir nadar no río...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.