Aforismos de Leonardo

575.- Representarás algún cabalo arrastrando ao seu xinete morto, e deixando sobre o po e o lodo a traza do corpo así arrastrado. Os vencidos mostrarán o seu abatemento na palidez do rostro, na elevación do entrecejo e nos numerosos e doloridos pliegues da carne que queda. Os costados do nariz estarán asucados por engurras que, partindo das súas xanelas, formarán arcos terminados preto dos ollos, e cuxa causa está no fruncimiento das narinas. Os beizos enarcadas deixarán ao descuberto os dentes superiores, os cales estarán separados dos inferiores, como para dar paso a un berro quejumbroso. Unha das mans colocarase como un escudo diante dos asustados ollos coa palma dirixida cara ao inimigo; a outra apoiada en terra para soster o busto levantado. A outros os representarás fugitivos, coa boca desmesuradamente aberta, lanzando berros. Ao pé dos combatentes porás toda sorte de armas esnaquizadas: escudos, lanzas, espadas e cousas semellantes. Mostrarás cadáveres cubertos a medias polo po, e o po mesmo, mesturado co sangue, convertido en vermello lodo; e pintarás o sangue coa súa cor propia, brotando do corpo e perdéndose en tortuosos xiros, mesturada co po; e os homes que, apertando os dentes, revolvendo os ollos e retorcendo as pernas, golpearase a cara cos puños. Poderá verse tamén algún, desarmado e golpeado polo inimigo, volverse contra el e, con arañazos e dentadas, tomar dura e cruel vinganza. Poderá verse algún cabalo correr rapidamente coas crines tendidas ao vento, por entre os inimigos, causándolles gran dano. Algún ferido verase, en fin, prostrado en terra, cubríndose co seu escudo, e o inimigo, inclinado fronte a el, esforzarse en rematalo.