(dErkhia, c 430-Corinto, c 355 ANE) Escritor e filósofo grego. Foi discípulo de Sócrates. Loitou como mercenario para defender o trono de Ciro o Mozo. A súa longa viaxe até Bizancio foi relatada na Anábase, a súa obra máis destacada. Desatada a guerra entre Atenas e Esparta, retirouse a vivir nunha facenda en Escilo, xunto a Olimpia, cedida polos espartanos en recoñecemento dos seus servizos.
Nas súas obras maniféstase hostil cara á democracia ateniense e oriéntase cara a formas máis autoritarias, como as que coñeceu en Esparta e en Persia. A derrota dos espartanos (371) obrigoulle a trasladarse a Lepreo e, máis tarde, a Corinto, onde morreu. Sobresaen as súas obras As Helénicas, historia de Grecia que continúa a de Tucídides, e Ciropedia, especie de novela histórica de intención moralizante. Outras obras notables son as Memorables de Sócrates, Apoloxía de Sócrates, O banquete, Da equitación, O hipárquico e A constitución de Esparta.
Os ricos que non saben usar as súas riquezas son dunha pobreza incurable, porque é pobreza de espírito.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.