PERO GARCÍA BURGALÉS

PERO GARCÍA BURGALÉS

Roi Queimado morreu con amor
en seus cantares, par Santa María,
por ua dona que gran ben quería;
e, por se meter por máis trobador,
porque lh'ela non quiso ben fazer,
feze-s'el en seus cantares morrer;
mais resurgiu depois ao tercer día.

Esto fez el por ua sa senhor
que quer gran ben; e máis vos én diría:
porque cuida que faz i maestría,
enos cantares que fez, ha sabor
de morrer i e des i d'ar viver.
Esto faz el, que x'o pode fazer,
mais outr'homen per ren non o faría.

E non ha ja de sa morte pavor,
senón sa morte máis-la temería,
mais sabe ben, per sa sabedoría,
que viverá, des quando morto for;
e faz-s'en seu cantar morte prender,
des i ar vive. Vedes que poder
que lhi Deus deu (mais quen o cuidaría!)

E se mi Deus a mí desse poder
qual hoj'el ha, pois morrer, de viver,
jamais morte nunca eu temería.