J. R. R. Tolkien
Agora ben, sucedeu en certo tempo que un viaxeiro de países afastados, un home de gran curiosidade, foi levado, polo desexo de terras estrañas, e de camiños e moradas de pobos inusitados, nun barco cara ao oeste, tan cara ao oeste, que chegou ata a Illa Solitaria, Tol Eressëa na lingua das fadas, pero que os Gnomos chamaban Dor Faidwen, a Terra da Liberación, e de aí naceu unha gran historia.
Agora ben, Eriol viña desde o sur e por diante del estendíase un camiño recto bordeado por un alto muro de pedra gris sobre o que había moitas flores, e grandes tejos escuros nalgúns sitios. A través deles, mentres subía polo camiño, viu brillar as primeiras estrelas, como o cantou despois nun canto que lle dedicou a esa bela cidade.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.