Aprendín moitas cousas dos gatos. Sobre todo das gatas. Pero aínda non me afago a que Lúa ande pola cousa de fóra da ventá da cociña. Sempre me parece que vai caer abaixo, e que se vai matar.
Agora xa sei qué é estar en celo. Ese celo non é esa cinta de apegalos papeis dos regalos. É outro. E ir ás xaneiras e todo iso. Cando lle pasa a Lúa, quere dicir que ten ganas de namorar, de coller mozo. Fanse caricias, e se Lúa non escapa queda preñada, que é cando lle aparecen os gatos na barriga.
A primeira vez que empreñou, non sabiamos nada e deixámola andar por onde quixo. Esta última vez, Branca e mais eu montamos garda.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.