Irios ou ártabros, bergantiños ou caránicos, ¡ei!
¡Ninguén veu a Lumieira, mesturada coa lus do cotián mencer!
O milagre veu a vós coma o vento que vén pisando a herba,
¡e as vacas de Breogán nin siquera ergueran a cabeza!
Sant Iago esvarou pra Galiza coma o sangue dentro dunha vea...
Lumen ad revelationem! Vila acesa no monte esquencido,
relucían os louros pagaos contra a Noite lastrada de ídolos:
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.