O Nadal

Durante o día 25 de decembro, día do Nadal, os rapaces van de casa en casa reunidos en xuntas, bandos, aguinaldeiros ou ranchos, cantando panxoliñas que acompañaban con gaitas, pandeiros, ferriños ou cunchas. Basicamente, comezan pedindo permiso ó dono da casa e logo seguen os saúdos e cantos con motivos navideños:

Déano-lo aguinalgo
anque sexa pouco
Un touciño enteiro
e a metade doutro.
Finalmente, piden un aguinaldo ó homenaxeado, que adoita consistir en chourizos, ovos, castañas, pan, viño etc., que a xunta agradece con coplas de loubanza e que vai amoreando para comer ó día seguinte dentro dunha festa de tódolos compoñentes:

Nesta casa caleada,
caleada de pemento,
que por moitos anos vivan
os señores que están dentro.
Hai ocasións nas que o dono da casa rexeita as panxoliñas ou nega o aguinaldo, o que supón cantos de aldraxe:
Esta casa é de palla
esta casa non val nada
Cantámosche os reises
do quiquiriquí
se non nos dás nada
caghámosche aquí.
A palabra panxoliña tamén designa os mecos ou accións cariñosas con intención de adular, e de aí a expresión Déixate de panxoliñas coa que se rexeita a quen quere gañárno-la vontade con afagos e aloumiños.