CAPÍTULO 1. O Primeiro Demiurgo
Seica pareza extravagante o que vou contar, pero hei de advertir que sae do meu corazón como a inocencia dos nenos, pois se desa natural maneira non xurdise, non falase. Canto narro é tan verdade como eu mesmo ao cumprir a máis longa idade que xamais alcanzou home algún, e iso sen pretendelo. Tes, pois, que crerme, tanto nos feitos que relato como nos caracteres e opinións que dos personaxes digo.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.