ÁLVARO CUNQUEIRO: A HISTORIA DA CULTURA GALEGA XXIV
Ahora neste momento produxéronse dúas cousas:
Ben a nobleza foise e unha orden dos reises católicos prohibiu que os documentos públicos se redactaran en idioma galego. e en segundo lugar fíxose moita forza nas costumes e nas ordenacións de Galicia, xa non se permitiu que houbera grandes abades comendatarios, que ca congregación de San Benito de Valladolid, que é a que pertenecían as abadías galegas de Cluny, por exemplo mandaba un monxe como Abade, eran os abades comendatarios viñan para administrar. Moitos destes abades nin estaban e o que facían eran levarse as rendas para Castela e Andalucía, pasan de mil os maiorazgos, os morgados creados cas rendas dos mosteiros galegos no século XVI e XVII levadas polos abades comendatarios pro os seus sobriños, pro os seus irmáns e hatra pra os seus fillos, que algúns tiñanos e de modo que entón algúns volveron despois a Lemos, Monterrei, foron virreises nas Indias, foron vireises en Italia pro nos desde entón fumos imperialista o servicio de outros emperadores. Logo outro gran momento de realidade histórica galega de algún xeito fracasado por moitas cousas e o momento da Ilustración o século das luces no s. XVIII. Houbo un pequeno grupo de xente da primeira nobleza galega, Cornide de Quiroga por exemplo xa non falo daqueles que foron dalgún xeito precursores polo pensamento que eso sólo merecía unha hora de explicar elemental que son o padre Feixoo e o padre Sarmiento.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.