O Obsequio de Gohr
Eric Lavín
Gohr estaba moi feliz durante aquela mañá. Era o comezo do sexto ano do segundo período Thaler. O día exacto en que debía ingresar ao Gimnasium para converterse nun formidable guerreiro antrariano, tal como cinco períodos no pasado fíxoo o seu pai e, outro cinco antes, o seu avó.
Sentado sobre as altas e agrestes rocas de Isgmah Relish Dahl, observaba con plácido e inusual embelesamiento como as flores tentaculares das alturas desprazábanse moi rapidamente, entre os intersticios rochosos, para absorber os primeiros raios matutinos provenientes desde o sol azul-verdoso de Antrar.
Sen lugar a discusión, aqueles fráxiles e escurridizos organismos híbridos que Gohr observaba posuían un instinto moi sabio. O mesmo instinto que, con meticuloso e exacto accionar, impulsábaos a hibernar durante o prolongado e cru período invernal. No entanto, a pesar de tal precaución, só a décima parte da súa poboación sobrevivía a tan difícil e sostido período de inclemencia climática.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Nota: só un membro deste blog pode publicar comentarios.